Een woord van afscheid (van de nieuwsbrieven)... en vooral dank

"Well, my feet they finally took root in the earth but I got me a nice little place in the stars”(*)

Ik weet het: ik beloofde plechtig dat je anderhalve week geleden de allerlaatste nieuwsbrief had gekregen... Maar op algemene vraag toch nog een afsluitend briefje...

Al weet ik, voor één keer, niet goed waar te beginnen of wat te zeggen. Vrijdag negen juni: ik zal het niet gauw vergeten. Jullie aanwezigheid, in de eerste plaats. Veel vrienden (m/v). Dries, Rikker en Decabooter: meer dan twintig jaar niet gezien, en plots samen in Elewijt pinten staan lekken. De papa's en mama's van Tim, Ben, Lucas, Wannes, Robert, Milan: plots deel uitmaken van een gemeente. De Telenet-bende, die nog altijd even graag en veel plezier maakt. De BBDO-collega's, ze zijn het en brachten een magnifieke kader mee. Jos&Nancy&Marc&Lia&deProfessor&Dirk. De fantastische buren. Pieter&de Koenen.  Maar ik mag eigenlijk niet opsommen, want dan doe ik er zovelen van jullie oneer aan. Weet je - kijk voor een laatste keer naar de lijst met wie inschreef, da's de lijst van mensen die ik wil bedanken. Voor die aanwezigheid dus in de eerste plaats, voor de gulheid, voor de pret en het plezier. Of zoals De Burgemeester van Samson&Gert zou zeggen (dank je Jos, voor de tip): Aan iedereen die er was: Dank Je. Aan iedereen die er niet was: Ook Dank Je - en begrijp dat nu niet verkeerd.

Karen en haar vriendinnen sprongen ter elfder ure in om de bediening waar te nemen - en deden dat met verve. Drink er volgende vrijdag een paar voor mij, meisjes! Jeff Silvertrust (wie hem nog eens aan het werk wil zien en horen: boek hem zelf via  www.jeffsilvertrust.com), de many dj's, en de seksbeir natuurlijk (die van donderdagavond tot zaterdagmiddag druk in de weer was in Elewijt).

Voor de petite histoire: de Aalbekenaars hebben de tent gesloten, niemand weet hoe laat/vroeg het was, maar 't was wel op de tonen van Jungleland. Zaterdagochtend bleken er zeven slapers te zijn geweest, die in de verschillende kleedkamers slaapzak hadden gedeponeerd. Een ontbijt in de zon vol West-Vlaamse grappen, broodjes en doughnuts (niet voor Franne, die het moeilijk had - en da's een understatement); een paar uur opruimen en dan definitief crashen voor Engeland-Paraguay. Niet getreurd: zondag is vaderdag, dus werd ik weer extra verwend door Inge, Jos, Kris en Bert - de grootste schatten van de heeeeeele wereld.

Er werden volop digitale foto's gemaakt - wie er heeft, sture ze door. Ik plaats ze zo snel mogelijk op de website.

En ook op de website, natuurlijk: het verslag van de Springsteen-trip. Voor diegenen die het nog niet wisten (kan dat dan?): dank zij de fantastische steun van jullie, vertrek ik op 20 juni naar de VS, om er vier keer (crazy!!) the Boss live mee te maken. Hier vind je al de inleiding... TaleS uit Izegem is zo gek om de verplaatsingskosten te sponsoren, en jullie zorgden ervoor dat ik tot 20 juni (en ver erna) geen dorst hoef te leiden, me niet zal vervelen en ter plekke de juiste dingen kan doen. Of zoals m'n papa en mama zeiden: 'Make it a trip with no sex, no drugs en lots of rock 'n' roll'. Ik zal mijn best doen, mama ;-)

(*) Uit: Growing Up, Bruce Springsteen - luister hier of hier of hier .

Lees de vorige editie.